Lekarz pediatra, kardiolog, kardiolog dziecięcy, dr hab. n. med., kier. Kat. i Klin. Kardiologii Dziecięcej, Wydz. Lekarski w Katowicach. Ur. 16 VII 1953 w Łańcucie, syn Leopolda i Krystyny z d. Węgrzyniak. W rodzinnej miejscowości ukończył Szkołę Podstawową nr 1 i Liceum Ogólnokształcące im. H. Sienkiewicza. W 1972 r. rozpoczął studia na Wydz. Lekarskim AM im. M. Kopernika w Krakowie. W czasie studiów był czł. Koła Naukowego STN działającego przy Klin. Kardiologii Dziecięcej; zaprezentowana na Ogólnopolskiej Konferencji STN (1977 r.) praca "Wartości ciśnienia tętniczego w zależności od szerokości mankietu używanego do pomiarów" została nagrodzona. Tytuł i dyplom lekarza uzyskał 21 VI 1978. Zagraniczne naukowe stypendia specjalizacyjne odbył w następujących ośrodkach: The Childrens Hospital Medical Center w Bostonie (prof. S. Sanders, 1982), The Childrens Hospital Medical Center w Filadelfii (prof. J.Huchta, 1990), Royal Brompton Heart and Lung Hospital w Londynie, w zakresie echokardiografii przezprzełykowej (prof. R. Rigby, 1994). Kolejne szkolenia miały miejsce w Nicei: European Heart House Sophia Antipolis – "Education and training programe in European Heart House – Grown-up Congenital Heart Diseases" (prof. J.Somereville, 1995) oraz w Clinique de Genolier: "Echocardiography: Concepts and Practice" (prof. S. Sanders, 1996). Specj. I st. z zakresu pediatrii uzyskał w 1982 r., specj. II st. z zakresu pediatrii z wyróżnieniem – w 1984 r., specj. II st. z kardiologii z wyróżnieniem – w 1987 r.; w 2003 r. został specj. z kardiologii dziecięcej. Uchwałą Rady Wydz. Lekarskiego AM w Krakowie z dn. 17 XII 1982, na podstawie dysertacji Ocena zaburzeń hemodynamicznych w przetrwałym przewodzie tętniczym u niemowląt wykonanej pod kier. prof. dra hab. Jana Grochowskiego uzyskał st. naukowy dra n. med. Przedstawiony dorobek naukowy oraz rozprawa Ocena echokardiograficzna konfiguracji komór w wadach wrodzonych serca okresu wczesnonoworodkowego, którą recenzowali prof. prof. Krystyna Kubicka, Jacek Dubiel i Jan Ereciński oraz prof. dr hab. inż. Jerzy Ryś, były podstawą przeprowadzonego 22 X 1999 na Wydz. Lekarskim AM w Krakowie kolokwium habilitacyjnego; przyznany przez Radę Wydziału st. naukowy dra hab. w zakresie medycyny – kardiologii dziecięcej, został zatwierdzony przez CK 29 V 2000. Wiedzę z dziedziny kardiologii dziecięcej Sz. zdobywał pod opieką prof. dr hab. med. Marii Popczyńskiej-Markowej – kier. Kliniki Kardiologii Dziecięcej AM w Krakowie (później CM UJ): dn. 1 VII 1978 rozpoczął staż w Klin. Kardiologii Dziecięcej Inst. Pediatrii AM w Krakowie, jednocześnie od 1 X 1978 – był słuchaczem Studium Doktoranckiego; po jego ukończeniu i obronie pracy doktorskiej, od 1 IV 1982 pracował na stanowisku asystenta, od czerwca 1987 – na stanowisku adiunkta w Klin. Kardiologii Dziecięcej Inst. Pediatrii AM w Krakowie. Dn. 1 II 2003 został zatrudniony w ŚAM, na stanowisku kier. Kat. i Klin. Kardiologii Dziecięcej w Katowicach Ligocie; od 1 VII 2003 pełni również funkcję kuratora w Kat. i Klin. Kardiochirurgii Dziecięcej ŚAM w Katowicach Ligocie. W działalności naukowej zajmował się następującymi zagadnieniami: diagnostyką wad wrodzonych serca u noworodków i dzieci starszych (nowe techniki diagnostyki nieinwazyjnej, zastosowanie techniki M-Mode, 2DE oraz dopplerowskiej w przedoperacyjnej ocenie układu krążenia u noworodków i dzieci starszych); zastosowaniem echokardiografii w diagnostyce i kwalifikacji do nieoperacyjnego i operacyjnego leczenia wad wrodzonych serca u dzieci. Sz. zajmował się również wybranymi zagadnieniami epidemiologii wad wrodzonych serca (przeprowadzone pod kier. prof. Marii Popczyńskiej-Markowej na obszarze makroregionu Polski Południowej badania dotyczące częstości i rodzaju występowania tych wad, a następnie ich analiza i wprowadzenie do praktyki konkretnych rozwiązań, doprowadziły do zmniejszenia śmiertelności noworodków). Przeprowadzał kompleksowe badania układu krążenia u dzieci z chorobami układu białokrwinkowego. Dokonał analizy przydatności metody "acoustic quantification (AQ)" u dzieci z wadami złożonymi serca w przedoperacyjnej ocenie funkcji komór serca u dzieci z zespołem Fallota (TOF) i przełożeniem wielkich pni tętniczych (TGA), jak też w długofalowej ocenie wyników leczenia dzieci z przełożeniem wielkich naczyń metodą Senninga, w ocenie lewej komory w zapaleniu mięśnia sercowego, kardiomiopatiach, uszkodzeniu mięśnia sercowego po lekach kardiotoksycznych. Sz. opracował nową – opartą na analizie odcieni szarości obrazu echokardiograficznego – komputerową metodę detekcji wsierdzia, która może eliminować niedogodności występujące w metodzie AQ, co ma bardzo ważne znaczenie dla przedoperacyjnej oceny komór przed zabiegiem operacyjnym złożonych wad wrodzonych serca. Szczegółowy opis tej metody, jak również uzyskane wyniki badań, zostały przedstawione w rozprawie habilitacyjnej. Obecnie zajmuje się zastosowaniem klinicznym metod cyfrowego przetwarzania obrazów echokardiograficznych do oceny funkcji lewej komory serca. Aktywnie (od 1986 r.) uczestniczy w krajowych i zagranicznych zjazdach i kongresach naukowych. Do najważniejszych zalicza: 21. Zjazd Sekcji Chirurgii Klatki Piersiowej, Serca i Naczyń Tow. Chirurgów Polskich (z udziałem międzynarodowym, Kraków 1986), International Polish-Swedish Conference oraz International Polish-Canadian Conference Pol. Tow. Pediatrycznego (Kraków 1986 i 1987), Zjazd Pol. Lekarskiego Tow. Radiologicznego (Kraków 1986), 40 Jahren der Deutschen Gesellschaft fur Sozialpädiatric (Moguncja 1988), 22. i 24. Zjazdy Pol. Tow. Pediatrycznego (Kraków 1989, Gdańsk 1995), coroczne konferencje w Centrum Zdrowia Dziecka, Sympozjum "Rola Fundacji w Promocji Nauki" (Warszawa 1994), 2. i 6. Międzynarodowe Kongresy Pol. Tow. Kardiologicznego (Katowice 1998, Poznań 2002), 4th Central European Symposium on Echocardiography (Łódź 1998), European Society of Cardiology Congress (Berlin 2002), The MI-CP048 Investigator Meeting USA (Washington 2002). Publikowany dorobek naukowy Sz. obejmuje ok. 100 artykułów (w tym 7 w czasopismach zagranicznych), ok. 130 streszczeń referatów wygłoszonych na zjazdach, jest autorem/współautorem 10 rozdziałów w podręcznikach. Do najważniejszych publikacji zalicza: L. Szydłowski, Z. Kordon, J. Oko-Łagan, M. Popczyńska-Markowa, A. Rudziński, Analiza przyczyn fałszywie ujemnych rozpoznań wad wrodzonych serca u noworodków w wybranych województwach Polski Południowej, "Przegl. Ped." 1988, 18(3, supl.), 229–233; L. Szydłowski, Z. Kordon. A. Rudziński, Znaczenie echokardiografii w diagnostyce przełożenia dużych pni tętniczych i ocenie wyników wstępnego leczenia wady, "Przegl. Ped." 1990, 20(3, supl.), 220–227; L. Szydłowski, M. Popczyńska-Markowa, A. Jawień, A. Rudziński, M. Pitak, Analiza typów wad wrodzonych serca (WWS) u noworodków leczonych ze wskazań życiowych w latach 1973-1992, "Przegl. Ped." 1993, 23(1) supl., 83–87; M. Popczyńska-Markowa, Z. Kordon, M. Pitak, L. Szydłowski, K. Paruch, Ocena wykrywalności wad wrodzonych serca u noworodków w Oddziałach Neonatologii, "Post. Neonatol." 1996, 7, 43–48; L. Szydłowski, L. Wojnar, T. Marek-Szydłowska, Semiautomatic algorithm for tracing an outline of the endocardium in newborns, "Przegl. Lek." 2002, (59) 9,723–727. Od początku pracy zawodowej prowadził ćwiczenia, seminaria i wykłady dla studentów Wydziału Lekarskiego i Stomatologicznego CM UJ oraz studentów ze Szkoły dla Obcokrajowców CM UJ. Od 2003 r. prowadzi zajęcia ze studentami ŚAM: wykłady z pediatrii dla studentów V r. medycyny, dla studentów amerykańskich oraz dla studentów Wydz. Opieki i Oświaty Zdrowotnej (promotor pięciu prac licencjackich na tym wydziale). Bierze również czynny udział w szkoleniu podyplomowym, jest wykładowcą kursów podstawowych oraz doskonalących do I i II st. specj. z zakresu pediatrii. Pod kier. Sz. dwie osoby uzyskały specj. I st., jedna II st. z zakresu pediatrii, cztery osoby z kardiologii. Od 1980 r. czł. Pol. Tow. Pediatrycznego, od 2000 r. – czł. Zarz. Oddz. Krakowskiego W l. 2001–2004 czł. Zarz. Sekcji Kardiologii Dziecięcej Pol. Tow. Kardiologicznego. Od 2004 r. czł. Komisji Rewizyjnej Oddz. Krakowskiego Pol. Tow. Kardiologicznego. Od lutego 2002 do lipca 2003 był konsultantem wojewódzkim woj. małopolskiego w dziedzinie kardiologii dziecięcej, od grudnia 2002 jest konsultantem wojewódzkim w dziedzinie kardiologii dziecięcej woj. podkarpackiego. Otrzymał zespołową nagrodę Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej za badania pod kier. prof. Marii Popczyńskiej-Markowej dotyczące epidemiologii wad wrodzonych serca u noworodków. Zainteresowania pozazawodowe: muzyka, turystyka, teatr. Żona Teresa (lekarz pediatra, pulmonolog, dr n. med., pracownik CM UJ), dzieci: Małgorzata i Andrzej. Mieszka w Krakowie.
Bibliografia: Fot. w zbiorach CDDMiF; – Ankieta.
Barbara GRUSZKA
Aktualizacja: 2008.02.26
Posty
